گرمای دیوانه کننده هوا باعث میشود که برای سفر دنبال جاهای خنک باشیم و دلمان بخواهد جاهایی برویم که هم خوش آب و هواست و هم سرسبز. در تابستان سفر به مناطق ییلاقی به بیشترین حد خودش می‌رسد و سوباتان در ارتفاعات تالش که به دلیل وزش باد، در تابستان هم خنک است، یکی از انتخاب‌ها می‌تواند باشد. با بلاگ اسنپ تریپ همراه باشید تا سفری به این ییلاق دیدنی و مه گرفته داشته باشیم.
سوباتان تالش کجاست؟
ییلاق سوباتان در ۳۶ کیلومتری شمال غرب تالش (هشتپر) و در ۲۲ کیلومتری لیسار از توابع تالش قرار دارد، در ارتفاع ۱۹۰۰ تا ۲۵۰۰ متری از سطح دریا.
این ییلاق از شرق به جنگل‌های انبوه تالش می‌رسد، از غرب به ییلاقات اردبیل و دریاچه نئور، یکی از زیباترین دریاچه‌های ایران. در شمالش رودخانه خروشان لیسار و ییلاقات خطبه سرا قرار دارد و در جنوبش مناطق ییلاقی آسبومار جوکندان. بیشتر گردشگران هم معمولا از سمت جنوب غربی ارتفاعات و از دریاچه نئور راهپیماییشان را شروع میکنند.
سوباتان به چه معنی‌ست؟
برخی معتقدند به دلیل وجود حفره‌ایی در این منطقه که سیلاب‌های اطراف در آن فرو می‌رود، این منطقه به این نام یعنی سوباتان محل فرو رفتن آب معروف شده. عده دیگری هم معتقدند سو به تالشی یعنی گلپر و وتون یعنی روییدن ، بنابراین از آنجایی که در این منطقه گلپر زیادی می‌روید، تالشی‌ها اسم این ییلاق را سواتون یا سووتون گذاشته‌اند. سالانه بیش از ۵۰ تن دانه گلپر از سوباتان برداشت میشود.
بیشتر بخوانید: راهنمای ییلاق ماسال
چرا باید این ییلاق را ببینیم؟
این ییلاق پوشیده از چمنزار و گلزار است و چشمه‌های گوارایش، کلبه‌های چوبی، دام‌ها و اسب‌هایی که اینطرف و آنطرف می‌روند و صدایشان فضا را پرکرده و چادرهای عشایر، بخشی از هویت اینجا به حساب می‌آیند. کلبه‌های چوبی که با چوب بلوط ساخته شده‌اند و با چوب‌های نازکتری به اسم پلک پوشانده شده‌اند، با پنجره چوبی‌شان منظره بی‌نظیری را به وجود آورده‌اند، انگار که مثلا از روستایی در سوئیس سردرآورده باشید.
هر طرف این منطقه بسیار دیدنی‌ست و بدون دیدن اینجاها نباید ترکش کرد:
دریاچه نئور در ۱۹ کیلومتری سوباتان تالش. این دریاچه بلندترین دریاچه یخچالی به جا مانده ار دوران باستان است و بزرگترین دریاچه آب شیرین منطقه هم محسوب میشود. عمق آن از ۳ تا ۸ متر است و اگر اهل ماهیگیری هستید، بهتر است با خودتان وسایلش را همراه داشته باشید که اینجا ماهی قزل آلای رنگین کمان فراوان دارد.
آبشار ورزان در ۴ کیلومتری شمال غربی سوباتان. آب رودخانه ورزان از شاخه‌های اصلی رودخانه لیسار که از چشمه‌های ییلاق‌ها سرچشمه می‌گیرد، در مسیرش، آبشاری حدود ۳۰ متری را به وجود می‌آورد.
آلچاق که پارک طبیعی آلوچه‌های وحشی‌ست و بوته‌های آلوچه را در آن از نزدیک میتوان دید از دیگر جاهاست. این جنگل‌ها در قسمت غربی جنگل‌های لیسار واقع شده و با آلوهایش رب و لواشک درست میکنند.
گوری دره با وجود گورستان‌های هفت هزارساله از دیگر جاهایی‌ست که باید دید. هاچا داش (جایی که نوک کوه بصورت دوشاخه در آمده) ، چمنزار وسیع بیده پشت، غار طبیعی گنجخانه، چشمه باتمان بولاق بین سوباتان(سووتون) و آسبومار و ییلاقات بالادستی ساری بولاق و چم چمی و باغداگول (محل اقامت ایل شاهسون اردبیل) این منطقه را به منطقه‌ای دیدنی تبدیل کرده.
چمنزار بیده پشت، چمنزار وسیعی‌ست که اسب‌های وحشی در آن اینطرف و آنطرف می‌دوند و حوضچه کوچکی هم دارد.
در روستای سوباتان گیاهان دارویی زیادی هم پیدا میشود. جدا از گلپر و پونه که میتوان کنار چشمه‌ها و گنجخانه دید. بومادران که برای درمان بواسیر و تب به کار می‌آید، از گیاه‌های دارویی اینجاست.
بیشتر بخوانید: آبشار ویسادار کجاست؟
در سوباتان چی بخوریم؟
آبشار ورزان یکی از نقاط دیدنی اینجاست. اگر به سمت آبشار بروید چند رستوران با میز و صندلی‌های چوبی می‌بینید که غذاهای محلی و کباب بره به مشتریانشان ارائه می‌دهند. اینجا همان بازارچه سنتی منطقه است.
سوجا دیله به معنی خوراک آبدار که با گوشت پرچرب گوسفند درستش میکنند، غذاییست که در سوباتان طرفدار زیاد دارد. گوشت گوسفند را ریز ریز در مخلوطی از روغن و کره سرخ میکنند. بعد کمی‌ماست روی آن می‌ریزند و روی حرارت ملایم می‌گذارند تا جا بیفتد.
در سوباتان تا دلتان بخواهد دام هست. جلوی هر مغازه یک گوسفند آویزان کرده‌اند و هرجایش را که بخواهید جلویتان با چاقو می‌برند و کبابش میکنند. بره یکی از لذیذترین چیزها در اینجاست.
پِندیرَه ویسوج یا پنیر سرخ شده یکی دیگر از چیزهایی‌ست که باید امتحانش کنید. پنیر تازه را که جوشانده‌اند در روغن سرخ میکنند و با برنج می‌خوردنش.
یکی دیگر از غذاهای این ییلاق، گوزِلی بریان یا بره بریان است. بره کامل را در آب می‌پزند و بعد شکمش را با گردو، سبزی محلی و ادویه پر میکنند و نتیجه، غذایی میشود بسیار لذیذ. این غذا را سوباتانی‌ها در جشن‌ها میخوردند.
در سوباتان زنانی را می‌بینید که در کنار کلبه‌ها نشسته‌اند و نان می‌پزند و این یکی از دیدنی‌ترین چیزهای این ییلاق است. سوباتانی‌ها نانی دارند به اسم سوجانون. برای پختن این نان بعد از داغ شدن ساج، چونه‌های خمیر را که قبلا آماده شده با وردنه روی تخته مخصوص خمیر‌گیری به شکل دایره درمی‌آورند. و آن را روی ساج می‌گذارند.
نان کومبه را هم امتحان کنید. برای درست کردن این نان، خمیر را چانه و پهنش میکنند. بعد خمیر را روی خاکستر داغ آتش می‌گذارند و رویش را هم با خاکستر داغ می‌پوشانند. نان از دو طرف بالا و پایین پخته و سرخ میشود. بعد از پختن با پارچه تمیزی خاکسترهای آن را پاک و با روغن محلی رویش چرب میکنند. و با شیر یا چای می‌خورند.
بهترین فصل سفر
بهترین فصل سفر به این منطقه از اواخر اردیبهشت شروع می‌ود. اگر خرداد را برای سفر انتخاب کنید، شقایق‌های این منطقه هم روییده‌اند. به دلیل وزش باد تابستان‌ها هم ییلاق سوباتان خنک است.
کجا اقامت کنیم؟
برای اقامت در سوباتان میتوانید روی خانه‌های روستایی حساب کنید. اگر خانه‌های روستایی را برای اقامت انتخاب کنید، وعده غذاییتان را هم میتوانید همانجا بخورید. البته باید بدانید که این خانه ها برق و گاز ندارند و برق در بعضی خانه ها از موتور برق تامین میشود. بیشتر آنهایی که این منطقه را برای سفر انتخاب میکنند، کمپ میکنند و وسایل کمپینگ هم همراه دارند. از آنجایی که این منطقه در ۳۶ کیلومتری تالش واقع شده میتوان به هتل‌های تالش هم برای ماندن فکر کرد.
بیشتر بخوانید: چطور در طبیعت بی‌دردسر کمپ بزنیم؟
جاذبه‌های نزدیک
جدا از دریاچه نئور، شما میتوانید از دریاچه سرآگاه هم که یکی از جاهای دیدنی تالش است و در فاصله ۸ کیلومتری تالش و در بخش هشت پر قرارگرفته دیدن کنید.
مسیر دسترسی
قبل از رسیدن به لیسار از هر شهری که هستید باید به رشت برسید. از رشت به هشت پر بروید و از هشت پر به سمت جاده اق‌اولر. البته در هشت پر باید خودروهای شخصی‌تان را جایی پارک کنید. و با نیسان‌های محلی به سمت سوباتان رفته و در بازار محلی آن پیاده شوید. اگر می‌خواهید ازاردبیل به سوباتان برسید اول باید به اردبیل بروید و بعد از آنجا به خلخال و سپس جاده نئور.
عکس‌ها: خبرگزاری ایرانا
دسته:جاذبه
نظری ثبت نشده