در این دنیا کارهای زیادی هست که آدم قبل از مردن باید انجام دهد. جاده‌های زیادی هست که باید ازشان عبور کنیم، کتاب‌های زیادی وجود دارند که انتظار خوانده شدن را می‌کشند، و غذاهای زیادی هستند که باید طعم‌شان را بچشیم. همین‌طور مکان‌های زیادی هست که آدم تا به آنجا سفر نکرده نباید سرش را بگذارد زمین. و لذت‌های ناب را از خود دریغ کند. یکی از جاهایی که سفر به آن تجربه‌ای متفاوت پیش روی آدم قرار می‌دهد جزیره هرمز است. جزیره‌‍ای که شما فقط در آن با آب سر و کار ندارید و هرجا را نگاه کنید پر از رنگ است. از کوه‌ها گرفته تا خاک و صخره‌هایی که تا چند دقیقه پیش خبری ازشان نبود و ناگهان از دل آب سربرمی آورند. چیزهایی که مختص اینجاست و جای دیگری نمی‌شود پیدایشان کرد.
خبری از هتل نیست
با اینکه جزیره هرمز جزیره پیری است و ۶۰۰ میلیون سال قدمت دارد اما تا همین چند سال پیش چندان کسی پایش را در آن نمی‌گذاشت. چون نه از مراکز خرید لوکس در آن خبری هست و نه هتل‌های شیک روبه ساحل. اما زمان گذشت و مردم پی به ارزش طبیعت بردند. هرچند تلاش گروه‌های طبیعت‌گردی و شنیدن خاطرات هیجان‌انگیز آنهایی هم که به جزیره سفر کرده بودند بی‌تاثیر نبود. زمان گذشت و به زودی آلبوم‌ها پر شد از عکس‌های یادگاری با این جزیره و صخره‌های مرتفعش.
جذابیتش در بدوی بودنش است
وقتی تصمیم می‌گیرید به هرمز سفر کنید یا باید خودتان را برای اقامت در خانه ساکنان جزیره آماده کنید که پول کمی برای هرشب ماندن از شما می‌گیرند و با روی خوش پذیرایتان می‌شوند. یا کمپ بزنید که به واسطه‌اش چند شبی را زیر آسمان پر ستاره هرمز سر خواهید کرد. ویژگی اصلی جزیره هم همین کمبود امکاناتش است. وگرنه آدم می‌رفت جایی که در اتاق هتل‌هایش آب در دل آدم تکان نخورد.
راه‌های رسیدن به جزیره خیلی آسان است. چون از شهرهای مختلف به بندرعباس هم قطار هست و هم هواپیما. از شهرهای تهران، مشهد، یزد، کاشان، اردکان، بافق، سیرجان، میبد و اصفهان می‌توانید با قطار خودتان را به بندرعباس برسانید و از آنجا با لنج ۴۰ دقیقه‌ای راهی هرمز شوید. فقط ممکن است به محض اینکه سوار لنج شدید از اینکه اجازه رفتن به روی عرشه‌اش را ندارید و باید از پنجره‌های لنج به دریا زل برنید و انتظار رسیدن به جزیره را بکشید به زمین و زمان بدو بی‌راه بگویید.
جدا از خانه‌های محلی جزیره که مردمش خیلی خونگرمند، برایتان غذا حاضر می‌کنند، شعرهای محلی می‌خوانند و هر ساعت از روز بهتان لبخند می‌زنند و می‌توانید چند شب را در آنجا بمانید، اگر تصمیم به کمپ زدن گرفتید هم می‌توانید در همان هرمز چادرتان را علم کنید و هم به یکی از جزیره‌های اطراف هرمز مثل مفنق بروید که طبیعت بکری دارد. با رسیدن به مفنق، زمان دیگر معنایی ندارد، همه چیز فریز می‌شود، تا چشم کار می‌کند آب است. و صخره‌هایی که پستی و بلندی‌های زیادی دارند و سکوتی که شما را در خودش فرو می‌برد.
تلخی و شیرینی‌های کمپ
درست است که کمپ زدن خیلی هیجان‌انگیز است، اما باید حواستان به چند نکته باشد. اگر جزیره‌های کوچک اطراف را برای چادر زدن انتخاب می‌کنید حتما آب و غذای کافی با خودتان ببرید، چون در آنجا خبری از سوپر مارکت و خانه‌های محلی نیست. و اگر آذوقه‌تان تمام شود باید یا بروید نزدیک ساحل و منتظر قایق‌هایی شوید که چند ساعت یکبار از آنجا رد می‌شوند. یا اگر آدمی آن اطراف پیدا شود باید همچون مهمانی ناخوانده بر سرش خراب شوید که صورت چندان خوشی ندارد.
بیشتر بخوانید: چطور در طبیعت بی‌دردسر کمپ بزنیم؟
اگر چادر می‌زنید مراقب باشید که از دریا به حد کافی فاصله داشته باشید چون نصف شب‌ها آب به خاطر جزر و مد بالا می‌آید. و اگر نزدیک دریا چادرتان را زده باشید ممکن است یا خدای نکرده به دریا بپیوندید. یا صدای آب انقدر نزدیک باشد که مدام از تصور اینکه چادرتان را آب برداشته از خواب بپرید و مزاحم بقیه هم چادری‌ها شوید به طوری که خود را برای اینکه با شما به سفر آمده‌اند، سرزنش کنند.
جزیره هرمز به خاطر خلوتی و بکر بودنش مورد توجه توریست‌های زیاد به خصوص آنهایی است که به صورت بک‌پکی سفر می‌کنند. درست است که معاشرت با توریست‌ها جذابیت زیادی دارد اما گاهی بعضی از آنها مثل آوار بر سرتان خراب می‌شوند. شیوه کار هم به این صورت است که چند کلمه یا جمله فارسی را به شیرینی ادا می‌کنند. و بعد که دلتان را به دست آوردند، دیگر هرجا بروید دنبالتان می‌‌آیند و گاهی ترس برتان می‌دارد که از جان‌تان چه می‌خواهند!
دیدنی‌های هرمز
جدا از نبود دغدغه‌های مادی و رنگ باختن آنها در هرمز، این جزیره متعلق به رنگ‌هاست و به خاک سرخش معروف است. مردم اطراف هرمز را با کوه «گلَک»اش می‌شناسند. و خاک قرمز آن را با ماهی ساردین و نارنج مخلوط می‌کنند، روی نان می‌ریزند و خوردنی خوشمزه‌ای به اسم«سوراغ» درست می‌کنند. نانی که از پر طرفدارترین خوردنی‌ها در استان هرمزگان است. پس شما هم از خاکش غافل نشوید، هم می‌توانید به عنوان ادویه ماهی آن را به کار ببرید. هم سوغاتی بدهید و هم به عنوان وسیله آرایشی از آن استفاده کنید.
الهه‌ی نمک
اگر بخواهید دیدنی‌های هرمز را ببینید، می‌توانید از مردم محلی کمک بگیرید و سوار موتورهای سه چرخ به دیدن جاهای جذاب جزیره بروید. الهه‌ی نمک یکی از همین دیدنی‌هاست. کوهی نمکی با رنگ‌های قرمز و نارنجی، قهوه‌ای و سبز که انگار به دست سنگ‌تراشان ماهر تراش خورده‌اند و از زیر آن، آب خنکی رد می‌شود که صدای دریا می‌دهد.
دره مجسمه‌ها
در جزیره همه دیدنی‌ها با فاصله کمی از هم قرار گرفته‌اند. می‌شود یک موتور کرایه کرد و در مسیر جاهای دیدنی را دید. از الهه‌ی نمک می‌توانید به دره مجسمه‌ها بروید. که مثل فیلم‌های علمی-تخیلی است و هرکدام از صخره‌ها شکل منحصربه‌فردی برای خود دارند. اگر از بین صخره‌های باریک و تنگ و تاریک عبور کنید به صخره‌ای می‌رسید که از ارتفاعش حتما تعجب خواهید کرد این همان تنگه هرمز است. در بالای پرتگاه آدم‌های زیادی برای کشتی‌هایی که آن پایین در خلیج فارس به اندازه یک نقطه کوچک شده‌اند دست تکان می‌دهند. به این امید اینکه شاید آن کشتی‌ها هم لنگرها را به احترام‌شان بیندازند!
قلعه پرتغالی‌ها
ممکن است به هرمز سفر کنید و همه جا را ببینید و کوله‌تان را از خاطرات انباشته کنید. اما قلعه پرتغالی‌ها را از قلم انداخته باشید. توصیه‌ی ما این است که دیدن این قلعه را به هیچ وجه از دست ندهید. این قلعه به‌مراتب سالم‌تر و بزرگ‌تر از قلعه‌ی پرتغالی‌های جزیره‌ی قشم است، هرچند به اندازه‌ی آن قلعه، بازدیدکننده ندارد. قلعه‌ی پرتغالی‌های هرمز بعد از کشتاری که پرتغالی‌ها در سال ۹۱۳ در این منطقه کردند، ساخته شد. و در سال ۱۰۳۱ امام‌قلی‌خان که یکی از امرای شاه‌عباس صفوی بود، آن را آزاد کرد. این قلعه بخش‌های مختلفی مثل زندان و سیاهچال، کلیسا، سربازخانه، آب‌انبار دارد و تو‌پ‌های بزرگی در اطرافش. مسئولان سعی کرده‌اند با قرار دادن اسکلت‌هایی مصنوعی،رعب و وحشت سال‌های زندانی شدن هزاران سرباز را برایمان تداعی کنند و ما را در جایگاه قاضی قرار دهند.
با این اوصاف حتماً از ایران شروع کن و حتماً به هرمز برو.
فهرست هتل‌های بندرعباس در اسنپ تریپ
فهرست هتل‌های قشم در اسنپ تریپ
دسته:جاذبه
نظری ثبت نشده