آبگوشت که به آن دیزی و شوربا هم میگویند یکی از اصیلترین غذاهای ایرانی است. هزاران سال پیش عشایر موقع کوچ خود به محض رسیدن به نقطهای دامی را سر میبریدند، گوشتش را بار میگذاشتند و با ریختن حبوبات در آن غذایی میساختند که حالا یکی از لذیذترین و صمیمیترین غذاهاست. آبگوشت غذایی ساده و خودمانی است. گوشت را با پیاز و حبوبات از صبح زود بار میگذاری و نتیجه غذایی هوس انگیز میشود. نان را در آب آبگوشت ترید میکنی و با ترشی و سبزی خوردن بر بدن میزنی و ظهرت کامل میشود. میگویند خوشمزه ترین دیزی همانی است که در خانه پخته میشود، ولی اگر در شهری مثل تهران که پر از رستوران است خواستی دیزی خوب و خوشمزهای بخوری باید کجا بروی؟ اصلا بهترین دیزی سراهای پایتخت کجاست؟
دیزی سرای ایرانشهر
طبخ دیزی آداب دارد. گوشت تازه و نخود و لوبیا را در ظرفهای سفالی یا سنگی یا ظرفهای فلزی استوانهای میریزند و در کنارش نان سنگک، سبزی خوردن و ترشی میگذارند، یعنی همان رسمی که دقیقا در دیزی سرای ایرانشهر تمام و کمال اجرا میشود. دیزی سرای ایرنشهر که کارش را از سال ۸۶ شروع کرده یکی از رستوران های معروف تهران است و تخصصش فقط طبخ دیزی است. در جایی که فضایی سنتی دارد . دیوارهایش پر از نقاشیهایی از صحنههای نبرد شاهنامه و هزار و یک شب است، با طاق نماهایی که یادآور سراهای قدیمی است. انگار که مثلا در کاروانسرایی نشستهاید و دیزی میخورید.
در دیزی سرای ایرانشهر دیزی را در ظروف سنگی برایتان به همراه مخلفات فراوان میآورند. دیزیای که خوب جا افتاده و همه چیزش به اندازه است. بعدش هم همانجا میتوان چای و بامیه سفارش داد که چربیها را بشوید. برای رفتن به دیزی سرای ایرانشهر باید چند نکته را در نظر داشت. اینکه دیزی سرای ایرانشهر رستوران شلوغی است و باید ماندن در صفهای طولانی را به جان خرید و روزهای تعطیل فکر رفتن به آن را از سر بیرون کرد که حسابی شلوغ است. دوم اینکه اینجا فقط دیزی دارد و آن هم برای ناهار، پس اگر دیزی خور نیستید باید انتخاب جایگزینی پیدا کنید.
از اینها گذشته با اینکه دیزی غذایی ساده و خودمانی است، ولی در دیزی سرای ایرانشهر برای رسیدن به آن باید خوب خرج کرد. قیمت هر پرس دیزی در اینجا۴۵ هزار تومان است و هزینه مخلفات نیز جدا حساب میشود، ولی دیزی خورها معتقدند آدم پول کیفیت و جایش را میدهد و یک روز باید حساب و کتاب را کنار گذاشت.
آدرس دیزی سرای ایرانشهر: کریم خان، خیابان ایرانشهر، خیابان کلانتری، پلاک ۵۲
رستوران آذری
دیزی غذای آدمهای باصفاست و باید در جایی هم خوردش که حق مطلب ادا شود. رستوران آذری در جنوب تهران و میدان راه آهن نیز این خصوصیت را داراست و مشتریان زیادی از جاهای مختلف تهران دارد. فضایش صمیمی و خودمانی است و روی تخت میشود نشست و سر فرصت نان را در آبگوشت ترید کرد و بعدش هم گوشت کوبیده خوبی از آن ساخت. رستوران آذری تاریخی ۱۴۰ ساله دارد و جزو آثار میراث فرهنگی است. بنابراین خودش یکی از جاذبههای گردشگری پایتخت به شمار میآید. موسیقی زنده و سنتی دارد و در حین غذا نیز صدای آب حوض وسط رستوران را میتوان شنید و تزئینات داخلش هم باعث میشود غذا بیشتر بچسبد.
رستوران آذری با اینکه غذاهای دیگری هم به جز دیزی در منویش دارد، ولی دیزیاش خیلی معروفتر است. صبحها میتوان املت ربیهای خوشمزهای در آذری خورد، ظهرها دیزی لذیذی بر بدن زد و شام هم یکی از غذاهای منو و مثلا کبابش را سفارش داد. قیمت هر پرس دیزی در رستوران آذری که شبها نیز سرو میشود با نان، ماست، دوغ ،سبزی و ترشی ۱۷ هزار تومان در میآید. فقط اینکه روزهای تعطیل خیلی شلوغ است.
آدرس رستوران آذری: میدان راه آهن، ابتدای خیابان ولیعصر، روبروی شهرداری ناحیه ۴، پلاک ۳۰
بیشتر بخوانید: بهترین رستورانهای سنتی تهران کدام است؟
دیزی سرای طرشت
دیزی سرای طرشت که به دیزی ناصر قهرمانی هم معروف است، مغازه کوچکی است. آقا ناصر صاحب دیزی سرا، دکانش را با حال و هوای قدیمیاش حفظ کرده است. وارد مغازه میشوید و انگار پرت میشوید به دهه چهل. دیوارهای رستوران پر از عکسهای هنرپیشههای قدیمی است و تیپ و قیافه و حرف زدن خود آقا ناصر هم آدم را یاد هنرپیشههایی مثل ناصرملک مطیعی میاندازد. مغازه آقا ناصر از ساعت ۵ صبح باز است و املت ربیهای فرد اعلایی برای صبحانه دارد، ظهرها هم از ساعت ۱۱ مغازهاش شلوغ است و با اینکه فضای مردانهای بر آن حاکم است ولی خود آقا ناصر باعث تلطیف فضا میشود. فقط اینکه نباید از شوخیهایش ناراحت شد. قیمت دیزی در اینجا ۱۰ هزار تومان است، یعنی همان چیزی که باید باشد.
آدرس دیزی سرای طرشت: شمال میدان آزادی، خیابان شهید صالحی، چهار راه طرشت شمالی (انتهای کوچه اکبری، جنب حسینیه بزرگ)
دیزی سرای چولمک
اگر فکر میکنید سیستم سلف سرویس و عباراتی نظیر” پر کن ببر” تنها مخصوص رستورانها و فلافلیهاست اشتباه میکنید چون چنین سیستمی پایش را به دیزیسراها هم باز کرده. دیزی سرای چولمک اولین دیزی سرای سلف سرویس است و به رسم بیشتر دیزی سراها سفره خانهای سنتی با میز و صندلیهای چوبی دارد و دیزی را در ظرفهای سفالی برایت میآورند. روی میزی جداگانه نیز انواع و اقسام مخلفات از ترشیهای مختلف گرفته تا سبزی و سالادشیرازی را گذاشتهاند و هرچقدر خواستی میتوانی در ظرفت بکشی.
دیزی سرای چولمک به غیر از دیزی که هر پرسش به همراه نان، ترشی و دوغ ۲۵ هزار تومان درمیآید، صبحانه، کباب و جوجه کباب هم دارد که بیشتر از ۲۰ تومان نیستند. چولمک سرویس بیرون بر هم دارد و میشود دیزی را داغ در خانه خورد.
آدرس دیزی سرای چولمک: عباس آباد، نرسیده به سینما آزادی، پلاک ۴۴۲
رستوران تیلیت
نام رستوران تیلیت همه جوره آدم را یاد آبگوشت و دیزی میاندازد و با اینکه دیزی غذایی کاملا سنتی است، اما در رستوران تیلیت رنگ و بوی مدرنی به خود گرفته است. فضای رستوران دکوری امروزی دارد، دیزی را درظرفهای سفالی سنتی می آوردند و روش طبخ دیزی نیز در اینجا کمی متفاوت است. در تیلیت تنها با همان آبگوشت سنتی و همیشگی مواجه نیستید و دیزیهایی با طعمهای مختلف پیش رویتان است.
دیزی آجیل، دیزی بزباش، دیزی فلفلی و دیزی بدون چربی و دیزی زعفرانی از جمله دیزیهای تیلیت است و هر نوع سلیقهای را راضی میکند. در اینجا حتی برای گیاهخواران هم چارهای اندیشیده شده و آبگوشت گیاهی هم عرضه میشود. در بدو ورود برایتان نان و پنیر و سبزی میآورند و بعدش دنیایی از دیزی و ترشی جلوی رویتان است. بعد از خوردن دیزی هم میشود همانجا چای زیره و نبات بر بدن زد. قیمت دیزی سنتی تیلیت ۱۷ هزار تومان درمیآید. قبلا از رفتن به تیلیت باید میز رزرو کرد و ظهرها زودتر به خود جنبید.
آدرس رستوران تیلیت: سعدی شمالی، روبروی منوچهری، کوچه مصباح، پلاک ۱۹۴
بیشتر بخوانید: راهنمای سفر به تهران و تهرانگردی
دیزی سالاری
آقای سالاری بیشتر از ۳۰ سال است که دیزی میزند، در مغازهای که تمیزی از آن میبارد. بیشتر روزها آقای سالاری ۶۰ تا دیزی فقط برای ناهار میپزد. غذایش هم معمولا ساعت ۱ تمام میشود و این معنیاش این است که اگر دیزی سالار را میخواهی بخوری باید زود دست به کار شوی .هنوز رسم و رسوم قدیمی در سالار حاکم است. تو که بروی رفتار صمیمانه صاحب مغازه باعث میشود فکر کنی سالهاست مشتری ثابتی. مه چیز هم از میز و صندلیها بگیر تا خود مغازه ساده است. دیزی را در ظروف روحی همراه سبزی و نان تازه و ترشی میآورند، دیزیای که ۱۸ هزار تومان آب میخورد. دیزی سالار محیطی مردانه دارد و اگر با خانواده بروید بهتر است.
آدرس دیزی سالار: خیابان سهروردی، پایینتر از خیابان شهید بهشتی، خیابان حسینی (سورنا)
دیزی لند
دیزی لند که اسمش آدم را یاد دیزنی لند میاندازد برخلاف دیزنی لند آبگوشتهای خوبی دارد. دیزی را در ظرفهای سنگی سرو میکنند و همراه سبزی، نان و ماست محلی و ترشی سر میز میآورند. در دیزی لند دو نوع دیزی سنگی هست. یک دیزی سنگی تشریفاتی که ۲۴ هزار تومان است و دیگری دیزی سنگی معمولی که ۱۸ هزار تومان است و با گوشت تازهای طبخ میشود و بسته به انتخاب برایتان تند یا معمولی آورده میشود. در دیزی لند که فضایش سنتی است و در بیرون از رستوران هم جای نشستن دارد. به جز دیزی غذاهای دیگری هم سرو میشود. از غذاهایی مثل کشک بادمجان و کوفته گرفته تا ماهیچه و انواع کباب و غذای روز.
آدرس رستوران دیزی لند: شریعتی، ظفر، گوی آبادی، خیابان راجیان، پلاک ۱۷
دیزی سرای گلفام
خوردن دیزی در فضایی سنتی و متناسب با حال و هوای دیزی تجربه خوبی برایتان خواهد بود. دیزی فلفل این دیزی سرا را از دست ندهید.
آدرس: جردن، خیابان گلفام، پاساژ امیر
بیشتر بخوانید: بهترین کباب تهران را کجا بخوریم؟
دسته:رستوران
۶ نظر
درود و سپاس از معرفی دیزی سرا ها
پیشنهاد میکنم قیمت های دیزی در دیزی سرا ها رو هم به روز کنید . مثلا قیمت دیزی کم چرب در تیلیت ۴۰ هزار تومان هست .
با سلام بنده دیزی خور هستم و اکثر این دیزی سرا ها را رفتم ولی نامی از دیزی سرای علی آقا واقع در سر پل امامزاده معصوم ندیدم اگر امتحان کنید کیفیت غذای اینجا بالا وکمتر از ایرانشهر نیست
آقای نظری با سلام لطفا بگید کجای سرپل هستش به سمت دو راه قپان یا خیابان شیرخورشید؟
با سلام بهترین دیزی که خوردم در شهر ابهر بوده به نام دیزی رانندگان بی نظیره ارزش امتحان کردن رو داره بعد که عاشقش شدید دیگه همیشه برای دیزی می روید به شهر ابهر زنجان
من بهترین دیزیو از خود اسنپ فود رستورانی به نام مزه بازار بود
جالبیش این بود سفال و کاسه سفالی هم رایگان میدن با بسته بندی شیک
واقعا ترکیب سنت و مدرنیزه بود
در چند طعم مختلف
از طعمش هم نگم براتون برگردوند منو به دوران قدیم
بهترین دیزی رو تو شهر ابهر بنام دیزی رانندگان خوردم رو دستش نیست اگر به زنجان یا تبریز سفر می کنید برید داخل شهر ابهر از هر کسی بپرسید نشانتان می دهند ارزشش رو داره مطمئنا بعدها هم می روید دیزی لذیذی داره هر چی بگم کم گفتم