به جای ترکیه کجا بریم؟

ترکیه مقصد محبوب و اصلی سفر اکثر ما ایرانی‌ها به خارج از کشور است. ویزا که نمی‌خواهد و بلیت هواپیمایش خیلی گران نیست. هم از نظر جغرافیایی به ما نزدیک است، هم فرهنگی. مشکلی برای پیدا کردن غذای حلال پیدا نمی‌شود و برای خرید هم ایده‌آل است. ترکیه خوشگل است. دریا دارد، ساحل و مرغ دریایی دارد. اگر دلمان برای خواننده‌های قدیمی‌مان تنگ شد می‌توانیم آن‌جا آن‌ها را در کنسرت ببینیم. یکی از بزرگترین مقاصد توریستی دنیا یعنی استانبول هم در ترکیه قرار دارد که حس و حال جاری در آن هیچ همانندی در دنیا ندارد.

ترکیه برای هر سلیقه‌ای چیزی برای عرضه کردن دارد اما افسوس که حالا، به خاطر بازی‌های سیاسی که با جرزنی‌های تروریستی همراه است؛ دیگر امن نیست. معلوم نیست این عدم امنیت تا کی ادامه پیدا خواهد کرد اما تابستان کوتاه است و زمان برای تصمیم‌گیری کم. ما برای شما فهرست جاهایی را که می‌توانید جایگزین ترکیه کنید ردیف کرده‌ایم، جاهایی که ویزا نمی‌خواهند و کمی، تنها کمی شبیه به ترکیه هستند!

لبنان

لبنان هم از نظر فرهنگی به ایران نزدیک است و هم اینکه ایرانی‌ها در لبنان خیلی خیلی محبوب هستند! البته این آن دلیلی نیست که باید به لبنان بروید. لبنان احتمالاً عجیب‌ترین و متفاوت‌ترین کشور عرب زبان دنیا است. طوری که اگر صدای مردم را نشنوید یا هدفون روی گوش بگذارید احساس میکنید در جنوب فرانسه، یا جایی دورتر از خاورمیانه هستید. آب و هوای مدیترانه‌ای لبنان باعث می‌شود ما آن را به عنوان یک مقصد تابستانی به شما معرفی کنیم. به این معنا که می‌توانید تنی به آب زده و آفتاب بگیرید ولی به هر حال لبنان و ایران از نظر جغرافیایی هم عرض هستند، بیروت در تابستان هم‌اندازه‌ی تهران گرم است. اما رطوبت مدیترانه این گرما را از حالت غیر قابل تحمل خارج می‌کند.

ساحل‌های لبنان، و مجموعه‌ی نماهای شهری، بارها، کلاب‌ها و رستوران‌ها و البته جاذبه‌های تاریخی بیروت احتمالاً برای ایرانی‌ها بسیار جالب خواهد بود، و علاوه بر آن تابستان‌ها بساط فستیوال‌های مختلف و کنسرت‌های خوانندگانی که اتفاقا در ایران بیشتر از لبنان طرفدار دارند هم گرم‌تر از همیشه است. اگر در ترکیه مجبور بودید چند کلمه ترکی بلد باشید، اما در لبنان می‌توانید با سه زبان عربی، انگلیسی یا فرانسه با مردم ارتباط برقرار کنید، تازه اگر خوش‌شانس باشید شاید فارسی هم جواب شما را بدهند. راستی شما می‌توانید از شمال تا جنوب لبنان را در سه ساعت برانید ولی هم کرایه‌ی ماشین و هم قیمت بنزین بسیار با ایران متفاوت است، پس شاید این خیلی ایده‌ی خوبی نباشد. ولی در عوض از زندگی شبانه در لبنان، آثار به جا مانده از امپراطوری روم که در تقریبا هر شهرش یافت می‌شود، دریای مدیترانه و غذای لبنانی حظ وافر خواهید برد.

ماکائو

رفتن به ماکائو نسبتاً ماجراجویانه است. چون یا باید چینی بلد باشید یا پرتغالی (که هر دو خیلی مشکلند) یا اینکه حد اقل بتوانید اعداد را به یکی از این دو زبان یاد بگیرید. چون پول در ماکائو حرف اول را می‌زند. هر چند ماکائو به عنوان لاس‌ وگاس مشرق زمین مطرح است. اما می‌شود فقط برای قمار کردن به ماکائو نرفت. و به همین دلیل هم اسم ماکائو را در این لیست می‌بینید. پرواز به ماکائو و همین طور رزرو هتل در آن‌جا هزینه‌بر است. ولی برای کسانی که طرفدار مسافرت لوکس و خرج و برج‌های آن‌چنانی هستند توصیه می‌شود.

برای همین اگر تا قبل از این برای سفرهای لوکس کشورهای حاشیه‌ی خلیج فارس را انتخاب می‌کردید این بار این کشور کوچک در پایین چین را انتخاب کنید. ماکائو به غیر از قمارخانه پر از کلیسا، قلعه و بناهایی است که معماری ترکیبی دارند. معماری معابد با طراحی لطیف شرقی با معماری کاربردی و بی‌روح پرتغالی که بیشتر در خدمت ساختن کلیسا و قلعه بود؛ در ماکائو بهم گره می‌خورند و شگفتی می‌آفرینند.

نپال

نپال کشوری بسیار فقیر است. باید دلی از سنگ داشته باشید تا صحنه‌هایی که در نپال از فقر و گرسنگی بچه‌ها می‌بینید آزارتان ندهد. با این حال نپال به دلیل ارزانی و علی رغم اینکه اصلاً شرایط  مناسبی برای پذیرش توریست به صورت لوکس یا حتی در حد استانداردهای جهانی ندارد. بهترین مقصد برای بک پکرها و طبیعت‌گردهاست. اگر پول بلیت رفتن تا نپال را جور کنید و با طبیعت هم دوست باشید احتمالاً در هفته‌ی اول اقامتتان به خود می‌گویید من تا آخر عمر در این بهشت کوهستانی زندگی خواهم کرد.

اما از هفته‌ی دوم احتمالاً دلتان برای حمام آب گرم تنگ خواهد شد. و از هفته‌ی سوم اگر با مردم در ارتباط باشید حجم فقرشان آزارتان خواهد داد. به هر حال نپال به اورست راه دارد. مهم‌ترین قله‌های هیمالیا در آن جا قرار دارد. محلی‌ها مهربان و ساده‌اند. و به خاطر حضور توریست‌ها و البته همجواری با هندوستان کلماتی که لازم است را به انگلیسی می‌فهمند. نپال مرتفع‌ترین و احتمالا زیباترین سرزمینی است که می‌توانید بدون ویزا به آن وارد شوید.

ارمنستان

این همسایه‌ی دوست داشتنی ما فقط یک شهر بسیار مهم دارد: ایروان. برعکس ترکیه این دفعه خبری از دریا نیست. یک دریاچه‌ی کوچک نزدیک ایروان هست که زیباست و قابل شنا کردن هم هست. این دریاچه در ارتفاعات دو هزارمتری از سطح آب‌های آزاد قرار گرفته. و علاقه‌مندان به سنگ‌نوردی و تپه‌نوردی هم می‌توانند از دور و اطراف آن نهایت استفاده را ببرند. پیشنهاد می‌کنیم به خاطر وزش باد از ارتفاعات به سوی دریاچه و بالعکس، یک بادبادک هم با خود ببرید تا عیش تکمیل ‌شود. در ایروان، مهم‌ترین شهر ارمنستان خبری از شور و حالی که در استانبول ترکیه بود نیست. اما ایروان به هر حال سِحر خودش را دارد و شما را می‌گیرد.

بیشتر بخوانید: راهنمای سفر به ارمنستان و ایروان

اگر با ماشین شخصی به ارمنستان بروید بیشتر خوش می‌گذرد. به شرطی که پیچ و خم فراوان جاده شما را دچار حالت تهوع نکند. اطراف این جاده‌ها جاهای قشنگ و دنج زیادی برای اطراق کردن و عکاسی یافت می‌شود. خود ایروان شهر زیبایی است. مردم ارمنستان به دیدن توریست‌های ایرانی عادت دارند، آن‌ها با هر دو همسایه‌ی ترک تبار خود مشکلات قومیتی دارند که البته امروز این مشکلات رنگ و بوی سیاسی به خود گرفته. حال آنکه ایران در نبرد بین آذربایجان و ارمنستان سر قره باغ با حفظ بی‎‌طرفی از مواضع ارمنستان حمایت کرد! و همیچنین وقتی دولت عثمانی ارمنی‌های ترکیه‌ی کنونی را قتل عام کرد ایران به جان سالم به در برده‌ها پناه داد. حافظه‌ی تاریخی ملت ارمنستان ایران را دوست خود می‌بیند، و جالب است که ما هم چنینی حسی نسبت به ارامنه داریم، تمام مراوداتی که با ارمنی‌ها داریم هم گواهی آن.

سوریه

تا قبل از ظهور داعش سوریه آنچه همه خوبان همه دارند را یکجا داشت اما همچنان برای توریست‌ها کشور محبوبی است. سوریه برای جوان‌ها، طبیعت‌گردها و مذهبی‌ها جذابیت زیادی دارد و این جیزی نیست که از هر کشوری انتظار برود. هر چند سوریه هم دستخوش جنگ داخلی است اما امنیت کامل در دمشق و بخش‌های رو به مدیترانه برقرار است. فرهنگ سوری هم متاثر از فرهنگ مدیترانه‌ایست و سوری‌ها با دیگر کشورهای عرب‌زبان تفاوت کمی دارند. در سوریه اکثر آثار مربوط به امپراطوری روم و بیزانس توسط داعش با خاک یکسان شده. ولی هنوز چیزهای زیادی برای دیدن، جاهای زیادی برای گشتن و رازهای زیادی برای کشف شدن باقی است. البته ما توصیه می‌کنیم به سوریه نروید، این مطلب با اینکه درباره‌ی دور زدن ترکیه است، می‌توانست درباره‌ی دور زدن سوریه هم باشد.

گرجستان

گرجستان همسایه‌ی سال‌های نه چندان دور ایران بیش از ترکیه و ارمنستان با ایران قرابت فرهنگی دارد. اگر دنبال دلیل می‌گردید، می‌توان از واژگان مشترک بین فارسی و گرجی و همچنین علی رغم تفاوت مذهبی، وجود بعضی رسومات و ارزش‌های اجتماعی نام برد. ولی با این همه باید بدانیم که پیشنیان ما در زمان صفویه در گرجستان قتل و غارت کردند. و این باعث شده که مردم گرجستان بسیار روی مذهبشان یعنی مسیحیت شاخه‌ی ارتدوکس متعصب باشند. بنابراین اگر روزی در یک اتوبوس در تفلیس نشسته بودید و تمام سرنشینان اتوبوس همزمان بلند شدند و صلیب کشیدند تعجب نکنید. لابد اتوبوس از کنار یک کلیسای مهم رد شده که قدیسی مهم‌تر در آن مدفون است!

گرجستان را می‎‌توان به سه بخش عمده تقسیم کرد: شهری، ساحلی و کوهستانی. مهم‌ترین شهر گرجستان یعنی تفلیس علاوه بر اینکه دیدنی بسیار دارد، زیباست و مردم بسیار سخاوتمندی دارد. اما ویژگی بارزش آرامشی است که در عین فریبندگی داراست. کسانی که هم استانبول و هم تفلیس را دیده‌اند می‌گویند تفلیس شبیه استانبول است، منتها دنج‌تر. اما اشتباه نکنید تفلیس از آن هم بهتر است. تفلیس فوق‌العاده ارزان است. هر صد متر کافه یا رستورانی هست که غذاهای این کافه‌ها در عین سادگی هر سلیقه‌ای را راضی نگاه می‌دارند. درخت‌های پت و پهن و خیابان‌های عریض دارد و تا دلتان بخواهد شهر پر از مجسمه‌های خاص است. مردم گرجستان فقط دو زبان بلدند، گرجی و روسی. اما زیاد هم به روسی روی خوش نشان نمی‌دهند. از نظر آن‌ها روسیه عامل رکودهای افتصادی در کشورشان است. اما زبان اشاره در گرجستان کارتان را راه می‌اندازد پس نگران نباشید.

بیشتر بخوانید: مکان‌های دیدنی تفلیس

شهرهای گرجستان

گرجستان دو شهر بزرگ دیگر به نام‌های پوتی و گوری هم دارد، که دومی زادگاه استالین است. اما اگر تفلیس را دیده باشید انگار این دو تا را هم دیده‌اید(البته منهای موزه‌ها). گرجستان دو شهر ساحلی مهم دارد. یکی باتومی و آن یکی سوخومی. باتومی شهر توریستی‌تر و جنوبی‌تر است، گرم‌تر هم می‌شود و برای آفتاب گرفتن و شنا ایده آل است. این شهر که در ساحل دریای سیاه قرار دارد پر از کافه بارهایی است که مردم عصرها تا دیروقت در آن‌ها تا صبح در کنار خوردن و آشامیدن دسته جمعی همراه با موزیک زنده می‌خوانند (و گاهی هم حرکات موزون ازشان سر می‌زند!).

مناطق کوهستانی گرجستان همان جاهایی هستند که در پوسترهای توریستی از این کشور می‌بینید. بیشتر شبیه لوکیشن فیلمها هستند. سرسبز، وسیع و راز آلود. حتی ساکنین این مناطق هم جور دیگری زندگی می‌کنند و انگار رازی از گذشته حمل می‌کنند که انگار قرار نیست آن را با شما قسمت کنند. ولی به خاطر این است که حتی گرجی را درست نمی‌دانند، و محلی تکلم می‌کنند! از تمدن به دور مانده‌اند.

قفقاز که در غرب دریای خزر قرار دارد مامن این مردم و این سرزمین‌هاست. توصیه‌ی ما به شما این است که گرجستان را دو هفته‌ای بگردید و حتماً یک هفته را در قفقاز بگذارنید. اگر این کار را کردید دیدن جاده‌ی مخصوصی را که تا شوروی سابق می‌رفت. و امروز به آن بزرگراه ارتش می‌گویند از دست ندهید. خاچاپوری خوراکی محبوب گرجی که انواع و اقسامش را درگرجستان نوش جان خواهید کرد، در قفقاز و آن مواد اولیه‌ی ناب جادویی‌تر می‌شود. البته شاید به خاطر آب و هوا باشد یا شاید هم فیلتری که مادر طبیعت در آن منطقه روی تصاویر قرار داده!